Ik heb een vraag: Hou je van zwemmen? Als wel dan ga je waarschinlijk in het zwembad zwemmen, toch?

En dan weet je het al, want het is onmogelijk het niet op te merken. De openingstijden van elk zwembad zijn gek. Helemaal gek. Ik snap er niets van.

Bij elke winkel, bibliotheek, postkantoor, restaurant en wat dan ook geldt hetzelfde: ze gaan ergens 's morgens openen en dan later, ergens 's avonds sluiten. Vrij simpel. Logisch.

Maar niet bij een zwembad. Want daar heb je allerlei verschillende soorten van zwemmen. Banen zwemmen. Vrij zwemmen. Familie zwemmen. Aquajogging. Wat dan ook.

En voor elke soort zwemmen zijn er andere openingstijden daarbij. Natuurlijk. Zeven uur openen. Half negen sluiten. Twaalf uur openen. Één uur sluiten. Vijf uur openen. Zes uur sluiten. Je heb geen één mogelijkheid om te zwemmen, je heb er een heleboel! Als je heel snel bent...

Bovendien zijn de openingstijden niet dezelfden elke dag, zeker niet! Maandag is er geen vijf tot zes. Dinsdag wel. Woensdag heb je ook negen tot tien, maar geen vijf tot zes meer.

Elk zwembad heeft andere openingstijden per soort zwemmen en die zijn anders elke dag. Behalve nu in de zomervakantie, want dan gaan enkele zwembaden sluiten. En ik bedoel volledig sluiten, tijdens enkele weken. En de anderen, die hebben natuurlijk wijzigde openingstijden, want het is zomer toch! Kan niet hetzelfde blijven.

Ik heb het een keer gevraagd aan de mevrouw bij de balie. "Dat moet u aan de mensen op kantoor vragen", zei ze. "Ik vind ook dat dat niet mag."

Is het zo overal in Nederland? Waarom, in godsnaam?

Tous les jours il y a des inventions dans le monde. Un gars dans un sous-sol qui invente un truc ou un machin pour combler quelques besoins obscurs de sa vie. Et il faut alors en parler. On n'aime jamais autant parler qu'à propos des nouveautées, tout le monde les adore. Ce qui est nouveau nous paraît toujours de la première importance.

Cela dit, il nous faut des mots, on ne peut rien dire sans. Dans certains pays on ne veut pas traduire les mots en les adaptant aux sons de la propre langue, en "traduisant la prononciation". On aime inventer des nouveaux mots pour des concepts nouveaux à partir des racines indigènes. C'est comme ça que le mot courriel a été conçu.

En français, dans le champ informatique avant tout, on est bien muni des mots qui ont l'air indigène. J'allume mon ordinateur, j'utilise le navigateur pour chercher le pilote qui correspond à ma carte d'affichage, je l'installe, tout marche à merveille (mais bien sûr) et enfin je sauvegarde le disque dur dans une clé USB pour ne pas perdre cette configuration précieuse.

En Italie on est quelque peu plus complaisant. J'allume il mio computer et je dois d'abord taper la mia password. Avec il mouse je démarre il browser et je vais envoyer un email. Ensuite je regarde une émission internet en streaming. Tout de même, la plupart des mots informatiques ont été réinventés en italien.

Mais ce n'est pas seulement en informatique qu'on se prête à ce jeu. Même dans la politique il y a des concepts qui ont échappés au contrôle linguistique. En France il n'y pas de leadership. En Italie il n'y a pas de privacy malgré le authority (les agences gouvernementales de la protection de la vie privée).

De toute façon, les nations veulent en général préserver une identité nationale et une langue grosso modo pure. Mais ce n'est pas forcément le cas. Aux Pays Bas il y a une nonchalance jamais vue à cet égard. Il y a des mots natifs pour beaucoup de concepts informatiques, mais on utilise plutôt des anglicismes parce que c'est plus simple. Surtout quand on a affaire à des gens qui communiquent avec nous en anglais et qu'on ne veut pas traduire tous les mots dans une autre langue tout simplement pour en parler entre nous. Comme ça: de bug is gefixed maar de status is nog unknown, ou bien: le bug a été fixedé mais le status est encore unknown.

Een dag was ik aan het denken: het zou leuk zijn een paar boeken uit Portugal te bestellen, om eens iets anders te lezen. Ik weet niet meer wanneer, maar het moet in juni geweest zijn. Daarop heb ik een Portugese webstore gevonden en daar lekker een paar boeken besteld. Heel snel krijg ik een bericht dat zegt dat de bezorging dezelfde week plaats zal vinden. Niets te klagen, dat is heel goed.

Toch krijg ik geen pakket, niet die week en de volgende ook niet. Ik vraag ze wat er aan de hand is, maar het duurt een poosje voor ik antwoord krijg. Volgens de webstore is de verzending al bezorgd, de koerier heeft het bevestigd. Maar aan wie dan? Op de datum wanneer de bezorging plaats zou hebben gevonden, eind juni, was ik thuis, maar ik heb niemand aan de deur horen kloppen. Weer een nieuwe mail aan de webstore sturen, deze keer zeggen die dat de verzending aan een buurman bezorgd is. Voor zover ik weet kan dat wel zo zijn, maar misschien hadden ze me dat eerder kunnen vertellen? Een briefje in de brievenbus leggen of zo?

Goed, dan is het, eind juli, eindelijk gevonden, of zo schijnt het tenminste. Die buurman is weg, misschien op vakantie, dus die boeken zal ik niet zo snel krijgen. Inmiddels ga ik ook een week op vakantie, maar als ik uiteindelijk terug ben is hij ook thuis.

Spending time in our native language, where everything for the most part is clear, understood an unambiguous, gives us a skewed perception of what language really is like. Understanding quite effortlessly is something we get used to, and that's what makes our encounters with so-called foreign languages uncomfortable.

A language you know intimately is the exception. A great deal of language happens between individuals who communicate effectively despite their linguistic shortcomings. That to me is the real magic of language.

Dealing with a foreign language is always a matter of partial knowledge.

Take this poster and the word "affiche".

To begin with, Dutch has many French loan words and this is obviously one. "affiche" must be a noun, thus the corresponding verb is likely to be "afficher" or perhaps "ficher a" (to "ficher" at something or onto something).

In Polish "afisz" is a sign or a notice and it's simply a straight import from French.

In Spain recently I noticed it is very commonplace to write "prohibido fijar carteles" on all kinds of surfaces to discourage people from putting up posters. When you see that sentence on a wall that clearly has seen lots of posters torn down with remains of adhesive and dirt, the context is so clear that it's hard to misunderstand. "fijar" and "ficher" thus occur in a similar context.

Meanwhile, in Portuguese there is a very common word in "ficar" which is used in practically every context that has to do with entering a state of mind, eg. "eu fiquei feliz". This is very close to the Italian way of saying "sono rimasto deluso", where the verb to remain is used instead of, as in English, to become.

These three verbs are not exactly the same, but they have a strong common base of intention. "afficher" is the verb that corresponds to "fijar", ie. to fix or fasten something. Meanwhile, "ficher" has the metaphorical meaning of "ficar", namely to enter a state of mind.

- Goedemorgen, ik ben Jip Mulder.

- Tim Lodewijs. Aangenaam. Dus, welkom bij SuperTim! Ik ben blij dat je gesolliciteerd hebt. Hoe ben je over ons te weten gekomen?

- Door een advertentie in de Albert Heijn.

- O ja, die heb ik gisteren geplaatst. Goed, wat weet je over ons bedrijf?

- Niet heel veel. Volgens mij produceren jullie kleerhangers?

- Dat klopt. Dat wil zeggen, we kopen de hangers van onze leveranciers in Azië. Dan bewerken we ze met onze designs en ten slotte heb je dan onze producten.

- En wat voor verwerking is er dan nodig te maken op een hanger?

- Verschillende winkels hebben hun eigen designs nodig om hun kleren beter te vertonen.

- Dus jullie plakken plakkertjes op die hangers?

- Exact.

- En daarvoor hebben jullie dit hele bedrijf nodig?

- We zijn de grootste leverancier van hangers op maat van heel Nederland! Denk je misschien dat daarvoor een kerel in zijn kelder genoeg is?

- En hoeveel medewerkers hebben jullie?

- Op dit moment dertig plakkers op drie afdelingen. Daarnaast hebben we zeven verkopers en drie klantenondersteuners.

- En waarvoor hebben jullie een woordvoerder nodig?

- Ons bedrijf groeit snel en onze relaties met de media worden steeds frequenter. Het is daarbij belangrijk om het positieve image dat we nu hebben te behouden. We hebben prijzen gewonnen voor onze productkwaliteit.

- Interessant.

- Juist. En in de toekomst willen we onze klanten ook een website bieden waarop ze hun eigen designs kunnen plaatsen en vertonen en reacties van hun consumenten kunnen krijgen.

- Ik moet eerlijk zijn, die baan lijkt me heel spannend, maar ik moet er even over nadenken. Hoelaat moet ik je laten weten of ik hem aanneem?

- Hoe vroeger hoe beter!